Departure and Arrival.

Vrijdag 25 Maart 2015.

~~And so it begins ~~
Een lang weekend naar Engeland, maar wat neem ik allemaal mee? Met een enorme berg aan net schone gewassen kleding en een bom van enthousiasme, maar vooral veel zenuwen begon ik gisteravond met het inpakken van mijn handbagage koffertje. De zenuwen stroomden door mijn lichaam, mijn handjes zweette al trillend de spanningen er uit en mijn hoofd vergat alles wat ik een minuut daar voor in gedachten had om mee te nemen. Na een klein uurtje was het dan eindelijk zo ver! Mijn koffertje was zo goed als ingepakt en ik hoefde alleen nog maar de laatste spulletjes in te pakken vandaag voordat ik zou vertrekken. Met een goed gevoel was ik er klaar voor om naar bed te gaan om vervolgens met een enorme boost aan energie op te staan als het zover was. Helaas liep dit wat anders… Eenmaal in bed gierde de zenuwen weer te veel door mijn lichaam. In één klap was ik totaal niet meer moe. De minuten duurde lang en zelf het tellen van schaapjes werkte niet… dan maar muziek luisteren, want ja wat moet je anders?!
De muziek stond op , zachtjes maar net hard genoeg in mijn oren. Het liedje van Jessie J- Flashlight kwam al snel voorbij. Dit eerste stukje vond ik zo toepasselijk dat ik er door ging na denken…. Na denken over alles wat ik de volgende dag zou gaan beleven.
Dit stukje wil ik graag met jullie delen::

When tomorrow comes, I’ll beo n my own
Feeling frightened of the things that I don’t know.
When tomorrow comes…. Tomorrow comes…. Tomorrow comes…..
And though the road is long, I’d just look up to the sky
and I sing along…. I sing along…. And I sing along… !

Na minuten van luisteren naar muziek voelde ik eindelijk de moeheid terug komen. Mijn lichaam ontspande en mijn ogen vielen dicht zodat ik eindelijk naar dromenland kon vertrekken! Selma was eindelijk in slaap gevallen en heeft toch nog even vijf uurtjes slaap kunnen pakken tot haar wekkertje weer af ging.

Vanmorgen was ik ook gelijk wakker en stond heel snel met beide voeten op de grond. Het was tijd voor de laatste voorbereidingen! Haartjes verven/ ontbijten met Megan, naar paardjelief om deze nog even te voorzien van een schone stal & een enorme knuffel vol met liefde, klaar maken voor vertrek en de laatste spulletjes inpakken! In de laatste minuten die ik nog had voordat Benjamin voor de deur stond om mij weg te brengen, stond Samantha voor de deur met een kleinigheidje speciaal voor mijn vertrek naar Engeland! Al gauw stond Benjamin voor de deur en was het dan toch echt zo ver…

Eenmaal op het vliegveld afgedropt stond ik daar. Ik kon drie kanten op, maar waar moest ik nou heen? Ik kwam nou eenmaal nooit op schiphol en ja, waar moet je als eerste beginnen?
Het eerste wat ik zag was een balie. Welliswaar van een reisorganisatie maar hey, ik kon het proberen toch?! Eenmaal bij de balie heb ik gevraagd waar ik heen moest en dat ik eigenlijk te veel zenuwen had om logisch na te denken…. Dit vrouwtje begreep mij gelukkig en wees mij de weg naar de eerste stap die ik moest zetten voor Engeland: Easyjet! Ik zocht easyjet op en daar vandaan ging het ook echt easy! Ik volgde alsmaar de letter H en kwam vanzelf aan op mijn bestemming. Even wachten op het vliegtuig en klaar om te gaan!

In het vliegtuig had ik een stoel op rij 14 bij het raam, maar ook bij de vleugel. Eigenlijk de hele vlucht heb ik mijn ogen uitgekeken het raam uit om alles van buiten in mij op te nemen. Om mezelf wat rustiger te krijgen van alle spanningen die ik had, zette ik wat muziek op.
Terwijl ik naar buiten keek, een kleine lach op mijn gezicht had (die maar niet van mijn gezicht af wilde) van trotsheid, kwam er een ingesproken bericht voorbij van mijn achterneefje Giovanny. Ik hoorde hem zeggen: “ Selma, I love YOU! “. Eentje van onder de vijf jaar en nog altijd eentje die het sleuteltje tot mijn hartje heeft. Mijn vlucht kon niet meer verpest worden! De rest van de vlucht heb ik met een bigsmile van oor tot oor gezeten, kijkend naar alles wat er buiten te zien was. Mijn zenuwen waren helemaal weg en ik kon eindelijk weer even normaal adem halen! :D

Aan het einde van de vlucht kwam de mededeling dat we dichtbij Stansted airport waren en dat de riemen vast moesten. Mijn riem zat nog altijd goed vast en dus bleef ik gewoon lekker uit het raam staren. Ik kon stansted airport vanuit mijn raampje zien en vanaf dat moment nam ik een grote hap lucht om de zenuwen weer onder controle te krijgen. Bijna was het zover. Bijna zou ik de luchthaven binnen stappen om Jake weer te zien & een dikke knuffel te geven! Wat een fijn gevoel zou dat zijn zeg…

Eenmaal geland moesten we met een soort treintje terug naar de luchthaven waar we bij de arrivals aan zouden komen. Eerst nog door de douane heen voor een paspoort controle en dan was het zo ver! Jake kwam op dat moment ook aan lopen en na de eerste knuffel waren mijn zenuwen weer vertrokken!

I did it! Wat was ik trots op mijzelf en wat was ik klaar voor het weekend!

Eenmaal bij Jake thuis ontmoette ik zijn moeder. Een verassing die ik pas te horen kreeg in de auto, maar hey! Ik heb nu al zoveel overwonnen vandaag, dan kon dit er ook nog wel bij toch? Ik maakte kennis met zijn mam en maakte een klein praatje met haar.
Wat een lieve vrouw!

De avond ging vanavond vrij vlot. Pas rond half negen/ negen uur waren we klaar met eten en hebben we nog even een plan gemaakt voor morgen (zaterdag), namelijk LONDON! ^_^ . Wat we allemaal gaan doen en zien dat horen jullie morgen!

Voor nu: Slaap lekker people en de groetjes vanuit Kettering!

X